Kegostrov
LR 6722301
call sign UKBH
yardnr. 811
In het begin van de 60-er jaren begon het russische ruimteprogramma vorm te krijgen. Om contact te kunnen houden met de ruimteschepen, werden radiostations gebouwd. Ten tijde van de Koude Oorlog was het ondenkbaar, dat Oost en West samen zouden werken. Toch wilden de Russen ook buiten hun machtsgebied radiocontact houden met de bemanning van o.a. de Soyuz-ruimtevaartuigen.
Hiervoor werd een speciaal netwerk opgezet, waarbij gebruik gemaakt werd van radiostations aan boord van schepen. Deze schepen waren eigendom van de "Soviet Academy of Sciences". De eerste drie schepen kwamen in 1960 in de vaart. In 1967 werden 5 nieuwe schepen aan de vloot toegevoegd, waaronder de "Kegostrov".
De "Kegostrov" werd in 1967 door de Vyborg Shipyard JSC in Leningrad gebouwd. Samen met de Borovichi, Morzhovets en Nevel behoorde de "Kegostrov" tot de Vytegrales-klasse. Omdat de schepen eruitzagen als vrachtschepen, was in het begin niet duidelijk dat er geavanceerde apparatuur aan boord was. Pas in de jaren '70 vermoedde het Westen, dat een russische ruimtevlucht bemand moest zijn als één van deze schepen het ruime sop koos. Zo kopte de New York Times op 20 april 1971 "Orbiting Soviet Workshop Is Expected to Be Manned" nadat de "Kegostrov" uitgevaren was.
De basis van de schepen van de Vytegrales-klasse was in de Baltische Zee bij Tallinn. In 1968 zorgde de "Kegostrov" echter voor een schandaal: op 4 mei werd zij gesignaleerd in het zuiden van de Atlantische Oceaan. De Braziliaanse marine bracht het van spionage verdachte schip naar Santos, waar zij drie weken vastgehouden werd.
De economische problemen in de Sovjet-Unie aan het einde van de jaren '80 waren er mede voor verantwoordelijk, dat de communicatieschepen uit de vaart genomen werden. Als gevolg hiervan eindigde de "Kegostrov" in februari 1990 op een scrapyard in Alang.
Bronnen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten