In de Tweede Wereldoorlog was John D. Harbron als hoofd van de afdeling `History and Military studies´in dienst van de Royal Canadian Navy. Voor zijn werkgever maakte hij een studie van de japanse koopvaardijvloot. Hiermee was zijn interesse in de scheepvaart gewekt.
Door de oorlog in Korea spitste deze interesse zich steeds meer toe op de scheepvaart in de Sovjet-Unie en haar satellietstaten. In een tijd, dat er weinig informatie over de organisatie en ontwikkeling van scheepsbouw in de communistische landen te vinden was, maakte hij -op uitnodiging van de partijleiders- een reis naar de oosteuropese werven. De regeringsleiders gaven hem toestemming om zijn bevindingen op papier te stellen. Dit resulteerde in het standaardwerk "Communist ships and shipping".
In het eerste deel van het boek gaat Harbron in op het ontstaan van de Komekon vlak na de oorlog. De rol van de USSR was in die eerste jaren niet zo groot: veel scheepswerven in de Sovjet-Unie waren door de Duitsers verwoest. Het duurde nog tot 1950 voordat de scheepsbouw in Rusland weer enigszins op gang gekomen was. De schrijver voegt een organigram toe wanneer hij over de Komekon in latere jaren schrijft.
In de volgende delen worden de scheepsbouw en scheepvaart in de verschillende communistische landen uitvoerig besproken. De nadruk ligt daarbij op de scheepsbouw in Polen en de scheepvaart in Sovjet-Rusland en Oost-Duitsland.
Als je bedenkt, dat het boek uitgekomen is op het hoogtepunt van de Koude Oorlog, moet je constateren, dat de auteur objectief is: hij geeft kritiek op de ambitieuze plannen van net na de wereldoorlog, maar toont zich tevens onder de indruk van de vooruitgang, die geboekt werd.
Dit boek is verkrijgbaar bij "The 7 seas" via http://www.boekwinkeltjes.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten